آناتومی چشم و نحوه عملکرد سیستم بینایی

چشم از چندین بخش اصلی تشکیل شده است، این ساختار شامل:

عنبیه
قسمت رنگی و قابل رویت چشم، که میزان نور را از طریق یک دریچه مرکزی به نام مردمک تنظیم می‌کند.
مردمک
حفره سیاه وسط چشم است که مجرای ورودی نور به داخل چشم است. کنترل تنگ و گشاد شدن
مردمک توسط عنبیه انجام می شود.
صلبیه
قسمت سفید رنگ چشم است.
ملتحمه
بافتی نازک که چشم را از پلک جدا می کند و آن را مرطوب نگه می دارد و وظیفه محافظت از چشم را بر عهده دارد.
قرنیه
برآمدگی شفاف جلوی چشم که از عنبیه و مردمک حفاظت می کند.قرنیه فاقد رگ خونی است و نسبت به درد بسیار حساس است.
عدسی
ساختار شفاف واقع در پشت مردمک است، که در یک کپسول شفاف نازک محصور شده است.
عدسی به انکسار نور ورودی و متمرکز کردن بر روی شبکیه کمک می‌کند.
شبکبه
بخش خلفی چشم از میلیون ها گیرنده نور (حسگرهایی که نور را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می‌کنند) تشکیل شده است. این سیگنال‌ها از طریق عصب نوری به مغز ارسال می‌شوند و در آنجا جهت ایجاد یک تصویر، پردازش می‌شوند.
ماکولا
یک لکه زرد در پشت چشم بر روی شبکیه است که توسط یک فرورفتگی احاطه شده است.
زجاجیه
یک ماده ژله مانند که بخش مرکزی چشم را پر می کند و به چشم شکل و حالت می‌دهد.
عصب بینایی
دسته‌ای از رشته‌های عصبی که شبکیه را با مغز متصل می‌کنند.
در ساختار چشم، عصب بینایی، سیگنالهایی از نور تیره و روشن و رنگ‌ها را به بخشی از مغز به نام قشر بینایی منتقل می‌کند ، که سیگنال‌ها را در قالب تصاویر جمع کرده و بینایی ایجاد می‌کند.
زلالیه
مایع شفافی که در فضای بین قرنیه و عنبیه است و باعث ثبات فشار چشم می‌شود و شکل کروی قسمت قدامی چشم شما را حفظ می‌کند.

شما چگونه می‌بینید؟